• Champions Trophy 25 februari 2017

Champions Trophy 25 februari 2017

Leestijd
4 minuten
Tot nu toe gelezen

Champions Trophy 25 februari 2017

do, 03/02/2017 - 17:31

De CHAMPIONS TROPHY is dé onderlinge wedstrijd tussen de beste retrievers van het afgelopen seizoen. 

Hoe is deze wedstrijd tot stand gekomen? Enkele jaren geleden, in een retrieveroverleg, bracht Nellie Stevens in: "misschien is het wel leuk om een onderlinge wedstrijd te houden tussen de beste Retrievers van het afgelopen seizoen". Dit onderwerp kwam regelmatig ter tafel tijdens het retrieveroverleg. Langzamerhand kreeg het idee vorm en in een vergadering van 2013 werd besloten om zo'n wedstrijd in 2015 te organiseren. In 2013/2014 werd e.e.a. verder uitgewerkt, de datum werd vastgelegd en de eerste wedstrijd heeft op 28 februari 2015 plaatsgevonden in het plassengebied Krimpen aan de IJssel, de 2e op 26 februari 2016 op het terrein van De Waltakke in Lochem en de 3e editie op 25 februari jl. in Wolphaartsdijk, provincie Zeeland.

Wie kunnen er meedoen aan de CT?

jagen
foto Arista Fotografie

De eerste 6 Labradors van de Artemis, de eerste 6 Goldens van de GoldCup en de eerste 6 Flatcoats van de BKB. Deze wedstrijden vinden plaats voorafgaand aan de Champions Trophy. Naast eerdergenoemde 18 Retriever kan het wedstrijdveld aangevuld worden met Tollers, Chessen of Curly's welke op AA niveau werkten. Helaas waren er dit jaar geen Curly’s en Chessen van dat niveau maar konden er wel 2 Tollers, op basis van excellent getoond werk, aan de deelnemers worden toegevoegd. Ook de winnaar van vorig jaar was aanwezig op zijn titel te verdedigen. Dit in tegenstelling tot de Nimrod waar dezelfde combinatie baas/hond maar eenmalig mag deelnemen, voor de CT kan iedereen zich elk jaar weer via hun resultaten kwalificeren.

Er worden vier meervoudige niet gestandaardiseerde apporteerproeven uitgezet op AA niveau. Bij iedere proef zijn er drie stuks wild om te apporteren. De organisatie is in handen van vertegenwoordigers van de retrieververenigingen.

Deelnemende Nova Scotia Duck Tolling Retrievers: 

  • Magnus Cadger v.d. Echtinger Grift (Torak) 
  • Voorjager Herman van Rees
  • Rhineferry's Chips Ahoy (Vidar)
  • Voorjager Gwen Pieters            

Herman en Torak gingen goed van start op proef 3 ‘Perceeljacht’ maar helaas ging het mis bij de fazant en werd de combinatie gediskwalificeerd. 

Gwen en Vidar waren proef 3 goed doorgekomen, helaas wel 1 apport gemist maar dat was een bewuste keuze. 

Lees hier het verhaal van Gwen en Vidar als deelnemers van de Champions Trophy 2017

Najaar 2016 werd ik heel verrassend benaderd met een vraag vanuit de JPC van de Tollerclub. Op basis van het excellent getoonde werk van Vidar en mij als combinatie in verschillende jachthonden en Toller proeven van het afgelopen jaar werd ik uitgenodigd deel te nemen aan de Champions Trophy 2017. De vraag was of we wilde kijken naar de proeven van de Champions Trophy van de afgelopen twee jaar en er over na te denken en aan te geven of we dit niveau aan zouden kunnen.
Geruime tijd van wikken, wegen en twijfelen was hiervoor nodig. Immers A niveau is nog geen AA niveau en er deden nogal wat grote namen mee. Om dan, als vertegenwoordiger van een rasvereniging en eerste Toller ooit op de Champions Trophy de eer hoog te moeten houden was nogal wat. Daarnaast is Vidar nog erg jong (3 jaar) en is niemand erbij gebaat een hond stuk te trainen en te overvragen. Na goed overleg met de JPC en diverse trainingsmaatjes en trainers besloten mee te doen en dit te zien als een prachtige geboden gelegenheid en kans om te proeven van het hoogste niveau van jachthonden proeven. De raadgevers hadden overigens veel meer vertrouwen in ons kunnen dan ikzelf maar dat terzijde.

jacht
Foto Arista Fotografie

Afgelopen zaterdag was het dan uiteindelijk zover. Na een mooie voorbereiding in de vorm van een zonnige stranddag gevolgd door een onrustige zenuwachtige nacht meldden we ons om 8:00 uur bij het secretariaat. Al snel bleek de sfeer onderling ontspannen en gezellig te zijn, zeker vanaf het moment dat ons support team arriveerde. Bij de loting bleek dat ik de eerste proef (proef 3, perceeljacht) als eerste moest starten, spannend, lastig maar het is niet anders. Daar aangekomen begon gelijk de jacht die bestond uit: twee schoten op ruim 200 meter en hoog boven de bomen uit twee vallende eenden. 1 Van de twee bleek niet kickdood en werd dus een sleep die als eerste gehaald moest worden. Ook lag er elders in het veld nog een eerder geschoten fazant in een duinpannetje op ongeveer 100 meter. De sleep bleek voor Vidar en mij helaas niet haalbaar. Omdat hij wat kleiner is en daardoor sneller uit zicht verdween achter het hoge duingras kon ik hem niet goed op het exacte beginpunt van de sleep krijgen. Gelukkig bracht hij wel al vrij snel de in een poel gevallen eend binnen. Hierna zette ik hem in op de aangewezen valplek van de fazant. Uiteraard waren er nog geen sporen van andere honden dus moest hij het terrein zelf uitzoeken en vond uiteindelijk de fazant. Er was nog voldoende tijd over om Vidar nogmaals op de sleep proberen te krijgen. Dit heb ik nog een keer geprobeerd maar zag al snel dat hij onzeker dreigde te worden. Hierop besloot ik dat het goed genoeg was zo. Er volgde immers nog een hele dag en “Two out of Three ain’t bad” ;)

De volgende proef (proef 4 Nazoek op ganzen) baarde mij grote zorgen. Zware ganzen blijven fysiek voor de wat kleinere Vidar een uitdaging. Hij wil deze nog weleens verpakken tijdens het apporteren. Groot was dan ook de opluchting dat hij beide ganzen, die blind lagen op ongeveer 100 en 150 meter, wel in één keer binnen bracht. Dus was er gelukkig voldoende tijd over voor het dirigeerwerk op de kraai die op zeker 250 meter blind lag. Mijn dag kon nu al niet meer stuk! Twee ganzen vlekkeloos geapporteerd en zulk mooi dirigeerwerk op zo’n grote afstand laten zien dat maakte mij en ons support team waanzinnig blij.        

Op naar proef 1 (Duiventrek). Al volgend naderen we de jachthut. Dan valt er op ongeveer 200 meter een schot en er valt een duif. Deze mocht gehaald. Op de terugweg hiervan valt er een schot aan de overkant van het veld en valt de duif in de bosjes achter de jager. Deze moeten zowel ik als Vidar goed onthouden en direct halen nadat hij de eerste duif heeft binnengebracht. Als laatste ligt er nog een blind in het veld rechts van de eerste markeer die ook gehaald moet worden. En ook hier maakte Vidar mij super trots door twee prachtige markeren en opnieuw fabuleus dirigeerwerk wat bijna een volle bak aan punten opleverde.

De laatste proef (Konijnenjacht) bestond uit een nazoek op drie eerder geschoten konijnen die zich zouden bevinden in een perceel van ongeveer 1200 vierkante meter geaccentueerd terrein begroeid met duingras naast een vaartje. Als echte Duck Tolling Retriever bracht hij echter als eerste een eend binnen! Maar ik had goed naar de keurmeester geluisterd en wist dus dat er zeker drie konijnen in het veld moesten liggen. Kortom ik zette Vidar nog drie keer in en hij haalde alle apporten hier binnen. Je kon nu wel merken dat hij vermoeid begon te raken doordat hij slordiger werd in de afwerking maar . 

Hoe ontzettend trots kun je zijn op je kleine, nog jonge, harige, rode vriend die op de Champions Trophy maar één apport mist en verder hele hoge punten (304) scoort met als resultaat een prachtige tiende plaats, doordat we als (h)echt team optimaal samen werkten? Nou heeeel trots! Ik ben dan ook blij dat Esther van de JPC, mijn trainers en trainingsmaatjes ervoor zorgden dat ik toch durfde deel te nemen aan de Champions Trophy en dat we een mooie ambassadeur mochten zijn voor het ras Nova Scotia Duck Tolling Retriever! Bedankt organisatie voor de mooie eerlijke proeven en bedankt support team voor jullie onvoorwaardelijke steun en geloof in ons als team.

Vidar dankjewel voor je nooit aflatende werklust en vertrouwen in mij. Fantastisch dat je me de volgende dag weer verraste in onze andere hobby door op een plaatsingswedstrijd voor het EK Dogdance de eerste plaats te behalen en zo de weg naar het EK veilig stelde. Met jou te mogen samenwerken is een voorrecht, je bent ongelooflijk!

Gwen Pieters
www.leschienssportives.com