Duitsland, vijfdubbele belasting en muilkorf voor vechthond

Leestijd
2 minuten
Tot nu toe gelezen

Duitsland, vijfdubbele belasting en muilkorf voor vechthond

wo, 11/16/2016 - 16:07

Vechthonden, of liever gezegd, hoogrisicohonden. We hebben er allemaal wel een menig over, maar eigenlijk weten we met zijn allen nog onvoldoende. Om straks tot een goede aanpak te komen hoe met deze situatie om te gaan, organiseerde de Koninklijke Hondenbescherming een startsymposium voor betrokken groepen. Politie, gedragsdeskundigen, gemeentes etc. In een aantal artikelen gaat Dogzine in op dit symposium. Vandaag deel 3: De Duitse aanpak

Allerlei landen kampen met het probleem "vechthonden". Hoogrisicohonden van rassen waarbij vaker ernstige bijtincidenten voorkomen. In elk land gelden daarvoor weer andere regels, zo ook in de Duitse deelstaat Nordrhein Westphalen. De wetgeving daar is een van de oudere in de wereld, en is actief sinds 2000. Aanleiding, niet onverwacht, was een aantal ernstige bijtincidenten, waarbij vooral kinderen en ouderen betrokken waren. Enkele van deze incidenten resulteerden zelfs in het overlijden van de aangevallen persoon. Daarover ontstond ook in ons buurland sociale druk, zowel op politici als op overheden, en de roep om strengere maatregelen was sterk.

Vanaf april 2001 geldt er in de Bundesrepublik ook een importverbod. Honden behorende tot de rassen Pit Bull Terrier, American Staffordshire Terrier, Staffordshire Bull Terrier of Bull Terrier mogen niet worden geïmporteerd, iets wat ook voor kruisingen geldt. Uitzonderingen zijn er wel, werkhonden gebruikt voor bescherming of hulphonden vallen niet onder deze regel, en ook kan een hond worden meegenomen mits de eigenaar niet langer dan vier aaneengesloten weken in Duitsland zal verblijven, vakantiehonden dus. Wel moet alles netjes met de juiste documenten kunnen worden aangetoond.

Elk Bundesland heeft -met uitzondering van Thuringen-  zijn eigen rasspecifieke maatregelen. Daarbij kunnen tussen de vier tot 20 hondenrassen betroken zijn. In NRW geldt het voor 14 rassen, naast bovengenoemde zijn ook de Rottweiler, Tosa Inu, alano, (Bull)Mastiff, Mastino Espanol, Mastino Napoletano, Fila Brasileiro, Dogo Argentino, American Bulldog en de Rottweiler getroffen.

Wie toch een dergelijke hond wil houden, als protectiehond of als rescuedog, moet aan een groot aantal voorwaarden voldoen.  Bijvoorbeeld aantonen dat hij beschikt over de noodzakelijke kennis, en daarover een 28 pagina's lang examen doen. Weliswaar worden de antwoorden -zo horen we- op de laatste twee pagina's gegeven. Echter, voordat de hond in huis mag komen wordt er persoonlijk gecontroleerd of de tuin inderdaad veilig afgesloten is, zodat de hond niet kan ontsnappen.

Wie al deze stappen heeft doorlopen moet de verzekering gaan regelen. elke hond heeft een aparte verzekering nodig, waarvan de kosten variëren tussen de ca. 100 en 250 euro per jaar per hond (uitgegaan van een Pitbull). Wie een Chihuahua wil verzekeren, dat kan ook, is tussen de dertig en 60 euro per jaar kwijt. De verzekering is overigens verplicht voor alle honden met een schofthoogte hoger dan 40 cm of zwaarder dan 20kg.

Honden behorende tot de gevaarlijke rassen mogen nooit zonder lijn en muilkorf buiten komen. Tenzij er een intensieve karaktertest wordt afgenomen. Om alleen al de muilkorf af te krijgen, zal de hond, alleen, aan een paal gebonden, een druk gebarende en schreeuwende man die op hem afkomt compleet moeten negeren. Voor het zonder lijn mogen lopen is een nog wat zwaardere karaktertest nodig. Er is wl een voordeel. Wie "gewoon" een gevaarlijke hond, dus van een van deze rassen, bezit, betaalt een vijfboud aan hondenbelasting (rond de 550 euro per jaar in deze regio). Zijn de testen goed afgelegd, komt de hond in het normale tarief van om en nabij de 156 euro.

Strenge regels, maar helpen ze ook? Het aantal honden in deze "rasgroep" is in de eerste evaluatieperiode niet veranderd, met andere woorden, er kwamen niet minder honden. wel nam het aantal bijtincidenten sterk af, en deden zich er geen dodelijke ongevallen meer voor. Na 2009 neemt het aantal wel af, met ca. 40% tot in 2015. Dat geld voor zowel de Bull-achtigen als de 10 overige "gevaarlijke" rassen. opvallend is dat het aantal grote honden buiten deze rassen om wel sterk toeneemt. Bijtincidenten blijven voorkomen, de aanvankelijke daling lijkt de laatste jaren niet door te zetten en blijft nu stabiel.  Overigens, de o zo bekende Duitse Herder (Schäferhund) bijt nu bijna net zo vaak als de andere grote gevaarlijke honden.

Hondeneigenaren hebben zich er in het algemeen bij neergelegd dat deze maatregelen gelden, behalve een kleine groep die in zijn algemeenheid problemen met het opvolgen van regels heeft.

Al met al heeft deze regeling beslist voordelen gehad en is het aantal incidenten afgenomen. Mensen zijn naar andere rassen gaan kijken, ook om hoge kosten te omzeilen. Echter, op een gegeven moment is e bodem bereikt, en lijken de incidenten niet verder af te willen nemen.


bron

Evaluatie tot 2007

Evaluatie 2015

dossier

Markeer/Bookmark