• Elk type halsband geeft risico op verwonding en ademhalingsproblemen

Elk type halsband geeft risico op verwonding en ademhalingsproblemen

Leestijd
2 minuten
Tot nu toe gelezen

Elk type halsband geeft risico op verwonding en ademhalingsproblemen

zo, 05/03/2020 - 16:06

Halsbanden zijn eigenlijk alleen geschikt om een identiteitsplaatje aan te hangen...

Iets wat we eigenlijk allemaal weten, maar nu is er ook onderzoek om het te bewijzen. Eigenaars die aan de riem van hun hond trekken tijdens het uitlaten, riskeren het dier te verwonden of ademhalingsmoeilijkheden te veroorzaken.

Zelfs heel licht trekken oefent een zo sterke kracht uit op de nek van het dier, dat die te vergelijken is met de druk die je normaal op een tourniquet leegt, om bloedingen te stelpen, maar dan twee keer zo veel. Op het moment dat de hond plots “uitvalt”, om een kat na te jagen of iets dergelijks, neemt die kracht zelfs toe naar zes maal zoveel. Reden voor de onderzoekers om te adviseren om in ieder geval met losse lijn te lopen, of anders de hond een (goed) harnas/tuig om te doen. Dat voorkomt nekbeschadigingen en/of ademhalingsproblemen.

Anne Carter, een van de auteurs van het onderzoek, voerde laboratoriumtests uit op zeven soorten halsbanden die in dierenwinkels worden verkocht. Geen enkele variant (zie afbeelding) zorgde voor een kracht die laag genoeg was om het risico op verwonding te voorkomen wanneer een hond aan de lijn trok. Bij honden die toch al gevoelig zijn voor ademhalingsproblemen kunnen de gevolgen nog extra tellen.

Het onderzoek werd niet uitgevoerd op levende honden, maar op een model van een hond. Elke halsband, zowel van leer, gewatteerd, van touw of ketting, werd gedurende vijf seconden met drie krachtsnelheden - stevig, sterk en schokkerig - getrokken en de druk op de nek werd geregistreerd.

  • Een hond trekt lichtjes aan de lijn (Spankracht uitgeoefend 40N)
  • Een hond trekt sterk aan de lijn (Spankracht 70N)
  • Een scherpe ruk aan de lijn (Spankracht gemiddeld  141N (bereik: 131N–155N))

De druk die op de hals van het model werd uitgeoefend, varieerde van 83 kPa bij 40 N tot 832 kPa bij een kracht van 70 N. Het gewatteerde weefsel, de gewatteerde sportkraag en de lurcher-kraag oefenen de laagste druk uit (105kPa, 125kPa, 83kPa respectievelijk) op het halsmodel met een kracht van 40N tot en met de rolband met de hoogste druk (509kPa). Bij iets sterkere trekkracht is de druk die door de halsbanden wordt uitgeoefend bij de gewatteerde singelband, het touwslipkoord en de lurcherkraag uitgeoefend het laagst (respectievelijk 182 kPa, 160 kPa en 160 kPa). Bij een plotseling “uitvallen” is de slipketting degene die de minste trekkracht uitoefent, de gerolde band oefent –opnieuw-  de hoogste druk uit. Ondanks dat alle halsbanden feitelijk te veel druk uitoefenden, was die voor de rolband (de ronde, nylonachtige halsband) in alle gevallen het hoogst. Zelfs significant verschillend met de anderen.

De geregistreerde druk geeft aan dat alle geteste halsbandtypes het potentieel hebben om letsel te veroorzaken, zo concluderen de onderzoekers. De gemeten druk toonde aan dat er bij commercieel verkrijgbare halsbanden wel een behoorlijk verschil in de druk zit, variërend van 83kPa (lurcherband bij 40N) tot 832kPa (rolband bij schok). Ondanks deze variabiliteit in druk en ook plaats waar de druk wordt uitgeoefend, is de druk in alle gevallen hoger dan waarden waarvan bekend is dat ze weefselschade en weefselsterfte veroorzaken bij mensen (die druk is namelijk  4,3 kPa).

Bij mensen is aangetoond dat hoge druk verschillende nadelige fysieke effecten heeft waaronder verhoogde intraoculaire druk en vasculaire obstructie (bij meer dan 33,3kPa). En dat is lager dan de minimale druk die wordt uitgeoefend door de halsbanden.

Het contactgebied tussen de banden en het model van de nek was tijdens de test constant. Daarom was er voor elk halsbandtype weinig effect op het contactgebied met toenemende kracht. Het gebied van de band dat in contact is met de nek heeft echter invloed op de geregistreerde druk. Een kleiner contactoppervlak, minimaliseert de drukverdeling en concentreert de kracht op een kleiner gebied, dit geeft meer kans op  letsel. De lurcherband biedt een veel groter gebied voor de krachtverdeling in vergelijking met de andere banden.

“Halsbanden kunnen een geschikte methode zijn voor het meedragen van identiteitslabels en een middel om honden aan te lijnen die zelf al consequent met een losse lijn lopen. Waar honden echter aan de lijn trekken laat dit onderzoek zien dat er een risico is op nekletsel voor alle soorten en stijlen van de halsband. Geen enkele geteste halsband geeft een druk die laag genoeg is om het risico op letsel bij het trekken aan de lijn te verminderen.” Zo concluderen de onderzoekers.