• Jindo, raszuiverheid of de kookpot

Jindo, raszuiverheid of de kookpot

Leestijd
1 minuut
Tot nu toe gelezen

Jindo, raszuiverheid of de kookpot

di, 05/09/2017 - 16:29

Het is een plaatje om te zien, met zijn puntoren en zijn korte haren. De Jindo-hond, symbool voor Zuid Korea. Een ras waar in dat land de zuiverheid bewaakt wordt op een bijna onvoorstelbare manier. Want de Jindo komt oorspronkelijk van het gelijknamige eiland gelegen voor de zuidwestelijke kust van het schiereiland Korea. Een eiland zonder noemenswaardige industrie, met vooral landbouw.

Wie het eiland bezoekt, kan niet om dit Nationaal erfgoed heen, grote borden met afbeeldingen, maar ook levende honden begroeten elke toerist. Maar deze bescherming komt helaas met een zware prijs. De rasstandaard is streng, en elke pup die geboren wordt en niet aan de standaard voldoet, wacht een en hetzelfde lot: onmiddellijke verbanning van het eiland. En bezoekende honden zijn amper welkom, Jindo of niet, wie zonder officiele overheidstoestemming als hond het eiland bezoekt wacht een enkele reis terug, honden die wel worden toegelaten moeten gesteriliseerd zijn.

De Jindo werd in 1962 tot Nationaal Erfgoed uitgeroepen, en sindsdien is er op het eiland een door de overheid betaald onderzoekscentrum gevestigd, dat jaarlijks ruim anderhalf miljoen euro subsidie ontvangt. In dat centrum wordt elke geboren pup getest, met inbegrip van de DNA-test met beide ouders. Klopt het DNA, wordt de stamboom verstrekt. Klopt het niet, wacht verbanning. Helaas, voor de pups is de genetische juistheid nog onvoldoende, zodra het dier zes maanden oud is wordt er uitgebreid naar zijn uiterlijk gekeken. De vorm van de oren, benen, de staart, de kop,  alles moet op en top Jindo zijn. Pas dan krijgt de Jindo zijn microchip en treed hij definitief toe tot de rond de 6.000 geregistreerde honden die inderdaad de status Nationaal Erfgoed hebben. Van elke hond worden bloedmonsters bewaard, zodat er DNA verzameld is van elke hond die zich echt Jindo mag noemen.

Hoe belangrijk de Jindo is, mag ook blijken uit de verontwaardiging in Korea dat de inmiddels uit het presidentieel paleis vertrokken President Park Geun-hye haar negen Jindos achterliet, iets waar veel Koreanen zeer boos over zijn, De honden zijn inmiddels opgevangen en worden hoogstwaarschijnlijk naar het eiland teruggebracht. Tegen de afgezette president is inmiddels een aanklacht ingediend wegens verwaarlozing.

Elders in Korea is een vrouw gearresteerd die de driejarige zoon van een gelovige zou hebben vermoord. De vrouw behoort tot een tamelijk schimmige cultus die de Jindo als god vereert. Overigens een vrij kleine groep.

Er komt echter kritiek op deze handelswijze. de Koreaanse dierenwelzijnsorganisatie vind dat deze vorm van omgaan met honden voorbijgaat aan de waardigheid van het dier. Terecht, want pups met afwijkingen worden vaak niet alleen verbannen, maar regelrecht verkocht aan de beruchte hondenkwekerijen die honden opfokken als vlees voor festivals als Boknal. Hondenvlees is nog altijd populair in Korea, ondanks dat de jongere generatie het steeds minder eet. Toch belanden jaarlijks nog ruim 2 miljoen dieren ergens op tafel.