• Saarloos-fokker veroordeeld tot 4 maanden cel
  • Saarloos-fokker veroordeeld tot 4 maanden cel
  • Saarloos-fokker veroordeeld tot 4 maanden cel

Saarloos-fokker veroordeeld tot 4 maanden cel

Leestijd
4 minuten
Tot nu toe gelezen

Saarloos-fokker veroordeeld tot 4 maanden cel

do, 10/19/2017 - 14:27

Een Franse rechtbank heeft de Nederlandse fokster en keurmeester Cornelia Keizer veroordeeld tot 4 maanden voorwaardelijke gevangenisstraf. Volgens de uitspraak zou Keizer zich schuldig gemaakt hebben aan het fokken van wolfshonden zonder de juiste papieren en het slecht behandelen van de honden. Een aanklacht wegens fraude met Stichtingsgelden werd niet bewezen geacht, daarvoor is Keizer vrijgesproken. Keizer heeft aangekondigd in hoger beroep te gaan

Het verhaal rond de inmiddels 70-jarige Keizer begint in april van dit jaar als de Franse SPA, de organisatie voor dierenwelzijn, een anonieme brief ontvangt waarin de fokster wordt beschuldigd van het fokken van wolfhonden onder "deplorabele omstandigheden." Raszuivere wolfhonden als de Saarloos en Tsjechische wolfhond zijn wel toegestaan in Frankrijk, andere wolfhybriden zonder duidelijke afkomst vallen onder speciale regelgeving en zijn bij het ontbreken van papieren niet toegestaan. Ook zou Keizer de honden onder de naam van een stichting fokken en verkopen. De Stichting, Les Loupes Ravis ("De blije wolven") is een stichting die zich -volgens de website- inzet voor het opvangen van honden van "primitieve rassen" die door omstandigheden niet bij hun bazen kunnen blijven of zijn afgestaan. Nadat ze gestabiliseerd en gesocialiseerd zijn, brengt de stichting ze weer onder bij nieuwe gezinnen, waarna ze ook de follow-up doen.

Keizer is geen onbekende in de wereld van de wolfhonden. Sinds haar eerste Saarloos in 1973 heeft ze haar sporen in de wereld der wolfhonden nagelaten, al heeft ze een controversiële geschiedenis. Met name bij de Saarlooswolfhonden is er een felle strijd tussen puristen, die elke vermenging van Saarlooswolfhondenbloed willen voorkomen, en de groep van mensen die het ras willen outcrossen om  erfelijke gezondheidsproblemen tegen te gaan.

Om preciezer te zijn: het fokbeleid van de Nederlandse Vereniging van Saarlooswolfhonden stelt: "Het gecentraliseerde fokbeleid kenmerkt zich door een gezamenlijke visie op de fokkerij, waarbinnen alle leden hun verantwoordelijkheid nemen voor de toekomstgerichte fokkerij en populatiebeheer. Gezamenlijk zetten wij ons in voor het grotere belang: een gezonde, betrouwbare en rastypische Saarlooswolfhond.".
De andere verenging, de Algemene Vereniging van Vrienden van Saarlooswolfhonden, heeft daar een andere kijk op. Volgens hen ontstaan er teveel inteeltproblemen door deze beperkende maatregel: "Teven werden niet drachtig en de dekdrift van reuen nam zorgwekkend af. Er werden steeds minder pups geboren. De nesten werden kleiner en kleiner. Pups kwamen dood ter wereld." Maar vanuit de NVSWH kwam daar geen gehoor op, en dus  werd de  AVLS in 2006 opgericht.

Keizer ontving in Nederland veel kritiek vanwege haar opvattingen over de mogelijkheden tot outcrossen van de Saarloos. Inmiddels was ze naar Frankrijk verhuisd om haar kennel daar te vestigen. Tevens werd ze uit het Nederlands Keurmeesterregister gehaald, en ingeschreven in het Franse register van Keurmeesters van de Societe Centrale Canine, de Franse Kennelclub.

Dat ging jarenlang zonder problemen en de kennel werd groter en groter. Tot de anonieme brief van dit voorjaar. De SPA trof toen, volgens hun zeggen, verwaarloosde honden aan. Volgens de Franse pers werden er bij de controle die de SPA samen met de Franse justitie uitvoerde 83 sterk vermagerde honden aangetroffen, levend in vervallen dozen. Andere bronnen spreken van 133 honden die onder erbarmelijke omstandigheden werden gehouden, waaronder 60 pups en jonge honden. Het zou ook niet gaan om de eerste klachten, al in 2012 en 2015 was de situatie onder de aandacht van dierenwelzijnsorganisaties en politie gebracht maar werd er niets ondernomen. De Franse rasvereniging voor Nederlandse honden zou op de hoogte zijn geweest, maar ondernam ook geen actie. Keizer was ook secretaris bij deze vereniging, en werkte regelmatig als keurmeester. Ook na een één jaar durende schorsing als keurmeester kwam Keizer terug bij de rasvereniging.

Inderdaad, als Dogzine de rasvereniging om uitleg vraagt laat deze bij monde van Annie Pouvesle weten dat er nooit onregelmatigheden zijn aangetroffen, ook niet afgelopen april. "Les services vétérinaires de la Préfecture suivait le dossier, et n'ont jamais constaté aucun mauvais traitement sur les chiens." De honden zijn volgens Pouvesle ook niet in beslag genomen, maar de SPA had Keizer de gelegenheid geboden om vrijwillig afstand van de honden te doen, omdat 90 honden wel iets teveel waren.
De jarenlange tegenwerking zou Keizer teveel zijn geworden "Elle est l'objet de harcèlement depuis de nombreuses années. Ce sont ces mêmes personnes qui sont à l'origine de la plainte, et qui répandent sur internet de fausses informations (nombre de chiens incorrect, faux témoignages, etc.)", oftewel "Ze is jarenlang doelwit van kwelgeesten geweest. Dit zijn dezelfde mensen die de bron van de klacht zijn, en die op internet onjuiste informatie verspreiden (een onjuist aantal honden, valse getuigenissen, enz.). 

Ook de SPA in St. Omer, de gemeente in kwestie, laat weten dat het niet om inbeslagname maar om vrijwillige opgave gaat. De honden zouden ook niet mishandeld zijn, maar vooral ondervoed, op de grens van slechte behandeling. "Ils n'étaient pas frappés ils s'agit surtout de surnombre et de manque de nourriture et de soins c'est de la négligence mais ça commencé à être une forme de maltraitance." Verwondingen anders dan kleine reguliere dingen waren ook niet aanwezig. In de opvang konden ze resocialiseren en de belangstelling voor de honden bleek groot. Het merendeel kwam snel in andere gezinnen terecht.

En al voor de rechtszaak laat Cornelia Keizer ook weten dat het vooral een hetze jegens haar is, en dat ze al langer van plan was om de kennel af te bouwen: "Gezien mijn leeftijd ben ik 10 jaar geleden begonnen met het zoeken naar een opvolger om mijn werk voort te zetten. 3 mislukte pogingen (zwaar werk, weinig glamour in poep ruimen, geen financiële beloning!) noopten mij de honden over te geven aan de meest vooraanstaande dierenbeschermende instantie. Er is geen sprake van inbeslagname, noch van ondervoede honden." Zowel de rasvereniging als andere bronnen melden dat ze regelmatig met vrijwilligers bij Keizer zijn geweest om te helpen, en ook om de honden te castreren.

Het is een feit dat mede door de inspannningen van Keizer er nog voldoende honden zijn, ook in Nederland. Een bron meldt Dogzine: "Los hiervan heeft zij van 1995 tot 2008 honderden Saarlooswolfhonden in Nederland afgezet. Zonder haar was er geen populatie Saarlooswolfhonden buiten de NVSWH geweest." Keizer zelf zegt daarover "Ik word dit jaar 70 en heb gedurende 44 jaar mij volledig ingezet voor mijn honden en de kynologie in het algemeen: bestuursfuncties in regionale kynologenclubs, mede-oprichter en jarenlang voorzitter van de Vereniging voor Tsjechoslowaakse wolfhonden, bestuurslid van Franse rasverenigingen ( BHCF, nu ABNF) en de club Français du chien de montagne de l ‘Atlas) " De Franse kennelclub, de SCC, laat desgevraagd weten helemaal niet van de zaak op de hoogte te zijn: "Wij hebben hier geen dossier over", aldus de SCC.

Keizer mocht overigens nog negen honden, zelf geeft ze aan zeven honden, houden. Wellicht dat ze in de toekomst nog een nest fokt, maar dat heeft geen haast: "Welverdiende rust en reizen hebben mijn prioriteit!" Ook wil Keizer het keuren niet opgeven. "Het keuren (groep 1,2 en 5) geeft me de gelegenheid in contact te blijven met mijn favoriete rassen en ik hoop dat te blijven doen tot op nog hogere leeftijd!"

Ondanks dit gebeuren blijft de rol van Keizer voor de Saarlooswolfhond volgens sommigen van groot belang. Hierdoor bleef er een -wellicht niet altijd volledig gecontroleerd qua afstamming- redelijk stabiel aantal Saarlooswolfhonden, ook in Nederland. De NVSWH echter ziet die honden het liefst uit het stamboek geschrapt. Ook al zijn er volgens de gecontroleerde fokmethode van de NVSWH de laatste jaren nauwelijks dieren geboren, zo melden tegenstanders. De NVSWH zelf zegt daarover: "Er wordt binnen de NVSWH nu eenmaal niet in grote aantallen gefokt."

Wanneer het hoger beroep speelt is nog onbekend.

bij de foto: een van de honden in SPA St. Omer (foto Facebook spa St. Omer)

 

dossier